Avokati Arianit Koci ka shkruar sot një status në llogarinë e tij në Facebook, ku hedh dyshime nëse presidenti Thaçi e kryeministri Mustafa kanë pranuar se janë mëkatarë, nëse vërtetë ata janë kunguar në Vatikan.
Koci ka thënë se akti i kungimit është qëllim mirë dhe fisnik, duke potencuar se “qëllimi primar i kungimit është larja e mëkateve”, transmeton Koha.net.
Ai më tej thotë se “kungimi pa pagëzim dhe rrëfim është veprim i gabuar dhe në kundërshtim flagrant me normat kishtare”, e nëse ky veprim përsëritet atëherë kjo konsiderohet “sakrilegj” (v.j. “Dhunim a cenim i gjërave që mbahen si të shenjta e të paprekshme sipas paragjykimeve fetare”).
Këtë veprim të presidentit Hashim Thaçi e kryeministrit Isa Mustafa, Arianit Koci e konsideron si “kiks protokollar”, për të cilat veprime ai edhe u ofrohet si këshillues.
Lexoni të plotë postimin e Kocit:
A po e pranojnë Presidenti dhe Kryeministri që janë mëkatarë?
Kungimi ( nëse është i vërtetë), i Presidentit dhe Kryeministrit tanë, nxiti shumë debate dhe reagime.
Kryesisht konstruktive.
Nuk ka dyshim se qëllimi ka qenë i mirë dhe fisnik. Për më tepër, ky veprim i krerëve të shtetit, mund ta ketë efektin e vet pozitiv: qëllimi primar i kungimit është larja e mëkateve.
Personalisht e di se z. Thaçi është shumë i hapur dhe tolerant në aspektin fetar. Kjo vlen edhe për z. Mustafa.
Por, kungimi pa pagëzim dhe rrëfim është veprim i gabuar dhe në kundërshtim flagrant me normat kishtare.
Assesi, nuk është i barasvlershëm me urimin që ia bëjmë njëri – tjetrit, për Bajram apo Kërshëndella.
Madje, nëse Presidenti dhe Kryeministri e përsërisin këtë veprim, në kundërshtim me ligjet kishtare ( nëse nuk konvertohen), kjo veç konsiderohet – sakrilegj!
Diçka – kërkoj ndjesë për krahasimin- si kur katoliku e thërret myslimanin në drekë dhe ia servon mishin e derrit.
Nëse nuk e ka ditur nikoqiri, herën e parë i falet.
Kodi i Ligjit Kanonik, në Kan.912, parasheh: ” çdo i pagëzuar, i cili nuk e ka të ndaluar me ligj, mund dhe duhet të pranohet në kungimin e shenjtë”.
Kjo norme kanonike, e obligon meshtarin – priftin, që mos t’i kungojë ata që nuk i kanë plotësuar kriterët e parapara kanonike.
Prandaj, kungimi, përsëris, nëse ka ndodh, është kiks protokollar.
Shkelje e ligjeve kishtare.Ignoratia juris nocet!
Sidoqoftë, qëllimi ka qenë i mirë, dhe ky gabim mund të cilësohet si gabim simpatik, dhe i natyrës beninje.
Por, tash e tutje, krerët e shtetit tanë, duhet të pyesin dhe të informohen.
Unë për vetën time, jam i gatshëm që t’i këshilloj, për aq sa di, 24 orë në ditë.
Pro bono!
